رونویسی از تنهایی‌ها - 25

ترسش را از هیچ‌کسی پنهان نمی‌کند
و با جرئت تمام می‌ترسد

 

 

تکه‌ای از شعر: علی باباچاهی

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 17

میخانه اگر ساقی صاحب‌نظری داشت

می‌خواری و مستی ره و رسم دگری داشت

 

 

 شعر: صادق سرمد

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 16

عاقبت من هم یه روزی وارد سیاست می‌شم. با چندتا از دوستام. اما نه سر ویتنام یا کُره. این‌ها برای من زیادی گنده‌ن. دستبرد به یک بانک راحت‌تره. کار را اول باید با این چیزها شروع کرد.


تکه‌ای از "خداحافظ گاری کوپر"، نوشته‌ی رومن گاری، با ترجمه‌ی سروش حبیبی

رونویسی عاشقانه‌ها - 26

وقتی تمامِ تو
راز نشستن بودا است...



تکه‌ای از شعر: یدالله رویایی

رونویسی از حیرانی‌ها - 13

وقتی عطش ما را کاغذ دارد
شیوه شکل را می‌تراشد
و تمامِ من، تمامِ سهمِ من از متن است.


از: یدالله رویایی

رونویسی تراژدی - 20

شب‌های هجر را گذراندیم و زنده‌ایم
ما را به سخت‌جانی خود این گمان نبود


شعر: شکیبی اصفهانی

رونویسی از حیرانی‌ها - 12

شاید می‌ترسم؟ شاید خوشم به همین رفتن؟ چقدر بدم می‌آید از ته هر چیز، از انتها؛ از آخر؛ از ایستادن در لبه‌ی فساد؛ مثل میوه‌ای در انتهای تابستان؛ مثل ایستگاه آخر اتوبوس؛ یا قطار؛ اینجا یا هر کجا... سیگار را شروع کرده‌ام دوباره از ده روز پیش... حالا باز روز از نو ترکِ سیگار از نو. همه‌ی هستی‌ام دردآلودِ همین مسائل کوچک است؛ چیزهایی که هر آدمی به سادگی از پس‌شان بر می‌آید. و من باید مثل خر گیر کنم در همان خمِ اول یا دوم. سهم نداده‌اند انگار لمحه‌ای آسایش؛ مگر در خواب یا به عالمِ مرگ. عشق هم سهمش برای ما شناست میانِ ماهیانِ تاریکِ اعماق؛ به ساعاتی که دریا هیچ نیست مگر همه‌ی هول هستی.

از: وردی که بره‌ها می‌خوانند - نوشته‌ی رضا قاسمی

رونویسی از تنهایی‌ها - 24

این خیابان‌ها غریبه‌س...
کوچه‌های خاکی‌ام کو؟



تکه‌ای از ترانه‌ی فرامرز اصلانی

رونویسی از تنهایی‌ها - 23

در این گوشه از جهان
من از عقل جن نیز
فرسنگ‌ها دورم...



تکه‌ای از شعر: عباس صفاری

رونویسی امیدواری‌ها - 7

صلح یعنی عطر غذا در شامگاهان

صلح یعنی این که ماشینی دم در خانه‌ات توقف کند
و تو وحشت نکنی

صلح یعنی آن که در خانه‌ات را می‌کوبد
کسی نباشد جز یک دوست

یانیتس ریتسوس

ترجمه‌ی: احمد پوری

رونویسی تراژدی - 19

دیوانگی که گریه ندارد

مزّه‌ی غصه که زیرِ دندانت رفت... دیگر رفت

مثل این که آدمِ آدم بروی روی مین و ترقوّه برگردی

 

و این که گفتی: برایت و ان یکاد بخوانم و فوتت کنم

نقلِ جنینِ سیاه‌مستِ توی الکل بود... 

 

 

تکه‌ای از شعر: علی مسعودی‌نیا

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 15

رویاهایم پرچم پاره‌ای است
که زخم سینه‌ی سربازم را بسته‌ام
رویاهای تو
پیراهن تازه‌ای
که برای ساعت پیروزی چرخ می‌کنی.


تکه‌ای از شعر: شمس لنگرودی 

 

رونویسی عاشقانه‌ها - 24

و راه‌رفتن تو طوری بود
که باغ‌ها با نخ پیراهن‌شان مشغول می‌شدند
تا چشم‌شان به شما نیفتد
و شرمنده‌ی خود نباشند...



تکه‌ای از شعر: شمس لنگرودی  

رونویسی از تنهایی‌ها - 22

من زهرِ تنهایی چشان



تکه‌ای از شعر: سعدی

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 14

من این جزیره‌ی سرگردان را

از انقلاب اقیانوس و انفجار کوه گذر داده‌ام

 

 

 

تکه‌ای از شعر: فروغ فرخزاد

رونویسی از تنهایی‌ها - 21

چرا نگاه نکردم؟

مانند آن زمانی که مردی از کنار درختان خیس گذر می‌کرد

 

 

 

تکه‌ای از شعر: فروغ فرخزاد

رونویسی تراژدی - 18

...زمان چه وزنی دارد

و ماهیان چگونه گوشت‌های مرا می‌جوند

چرا مرا همیشه در ته دریا نگاه می‌داری؟

 

 

 

تکه‌ای از شعر: فروغ فرخزاد

رونویسی از تنهایی‌ها - 20

مهمانسرا،

همیشه تنهایی مرا، تشدید می‌کند

تشخیصِ حضورِ غریبه را اطراف تنم...

 

 

 

شعر: بهاره فریس‌آبادی

رونویسی عاشقانه‌ها - 23

مرا ببر به افسردگی‌های موضعی‌ات...

 

بگذار کنار تو باشم
که بیایم به صرع
به تشنج‌های عصرگاهی‌ات...‏

 

 

 

تکه‌ای از شعر: بنفشه فریس‌آبادی

رونویسی از حیرانی‌ها - 11

دست‌های من تجزیه‌طلب‌ هستند...




تکه‌ای از شعر: بهاره فریس‌آبادی

رونویسی عاشقانه‌ها - 22

وقتی مرا به زندان بردند

روزنامه‌ها همه چیز را نوشتند

الا دلی

که روی دستان تو مانده بود

از: کیوان مهرگان

رونویسی از تنهایی‌ها - 19

لیوان چایی روی میز
در انتظار یک بوسه است
نه تو مي‌آیی
و نه او گرم مي‌ماند 

چه گناهی دارد
سماوری که داغ دیده است

 

 

 

 

از: کیوان مهرگان

رونویسی تراژدی - 17

این روزها

با هر که دوست می‌شوم احساس می کنم

آن‌قدر دوست بوده‌ایم که دیگر

وقت خیانت است

تکه‌ای از شعر نصرت رحمانی

رونویسی امیدواری‌ها - 6

پخش یک گزارش از خنده‌ی تو...






تکه‌ای از ترانه‌ی شهیار قنبری

رونویسی فریادها - 12

همه حرفا که آخه گفتنی نیست...




تکه‌ای از ترانه‌ی مسعود فردمنش

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 12

از باده به روی شیخ رنگ آوردن
اسلام ز جانب فرنگ آوردن
ناقوس به کعبه در درنگ آوردن
بتوان، نتوان تو را به چنگ آوردن

از: بوسعید

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 11

قطاری که تو را بُرد
چه چیزی را با خود برمی‌گرداند؟


از: حافظ موسوی

رونویسی تراژدی - 16

جای طناب
روی گردن ما تا ابد که نمی‌ماند
حتا اگر هوشنگ گلشیری بوده باشی
خبر را هنوز گفته نگفته گوشی را گذاشته باشی
دست‌ها را پشت سر حلقه کرده باشی
چشم‌ها را به سقف دوخته باشی
و مثل سیگار روی لبت خاموش مانده باشی
و گفته باشی: «من باید می‌مردم.»


از: حافظ موسوی

رونویسی از حیرانی‌ها - 9

مشق فرار می‌کنم
صبح‌ها سه بار
شب‌ها چهار بار
و هر هفت بار
تو در خوابمی.


از: رسول رخشا

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 10

فردا هم شبیه امروز است
و سه‌شنبه
همان‌روزی که مدام خوابش را می‌بینم
حتا فرض کنم
که هیچ اتفاقی نیفتاده است
و ما هر دو
نشسته‌ایم
و چای‌مان را تلخ می‌نوشیم...


شعر: رسول رخشا

رونویسی عاشقانه‌ها - 21

مثل شعر نو
خوبی


تکه‌ای از ترانه‌ی شهیار قنبری

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 9

در زندگانی من، آفتاب نقش ضعیفی دارد

افسوس!

ساده نبودن، تلخم کرده و گرنه می‌گفتم می‌خندیدید

وقتی که گریه‌ام می‌گیرد می‌روم آن پشت فوراً پیاز پوست می‌کنم که نفهمند
آنگاه، موهایم را از روی ابروهایم کنار می‌زنم آنجا نشسته‌ای

 

 

 

شعر: رضا براهنی

رونویسی از تنهایی‌ها - 18

دل من گرفته زینجا
هوس سفر نداری؟



تکه‌ای از شعر محمدرضا شفیعی کدکنی

رونویسی فریادها - 11

تمام حرف
بر سر حرفی‌ است
که از گفتن آن عاجزیم...



از: یدالله رویایی

رونویسی امیدواری‌ها - 4

طمع شعله نمی‌بندم
خردک شرری هست هنوز؟


شعر: مهدی اخوان ثالث

رونویسی فریادها - 10

عشق
شكل‌های بسیار دل‌انگیزی دارد
مثل گل سرخ در دست دختری زیبا
مثل ماه بالای كلبه‌ای برفی
اما من
گوش بریده‌ی ونسان ونگوگم ...


شعر: رسول یونان

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 8

می‌بینی هدایت!‌
رنج سفر دیگر در میان نیست
سراسر این مملکت پاریس است


از: شمس لنگرودی

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 7

آه اگر آزادی سرودی می‌خواند
کوچک
همچون گلوگاه پرنده‌ای،
هیچ‌کجا دیواری فروریخته بر جای نمی‌ماند


شعر: احمد شاملو

رونویسی عاشقانه‌ها - 20

بر چهره‌ی زندگانی من
که بر آن
هر شیار
از اندوهی جانکاه حکایتی می‌کند
آیدا
لبخندِ آمرزشی‌ست



شعر: احمد شاملو

رونویسی تراژدی - 15

امیدهایم را از دست داده بودم و اتفاقا پذیرفتن این واقعیت به من آرامش می‌بخشید... ولی حالا آن زن همه چیز را تغییر داده و امید، موضوعی است که باید از آن ترسید.

نویسنده: آدولفو بیوئی کاسارس

ترجمه: مجتبا ویسی (با کمی تلخیص)

رونویسی امیدواری‌ها - 3

تقصير من نيست

شيب تخت به سمت توست

 

از: پیمان هوشمندزاده

رونویسی فریادها - 9

من خود خدايي بودم
تو را ساختم
چون به تماشايت نشستم
ويران شدم...



شعر: شهاب مقربین

رونویسی فریادها - 8

روزی دل به تو می‌بندم
و اشک می‌ریزم
تو زیباتری از مادرِ من

زیباتری از کلماتی که آواره‌ام کردند


شعر: محمود درویش
ترجمه: محسن آزرم

رونویسی عاشقانه‌ها - 19

هراس از دست دادنت
لیوانی‌ست که ناگهان از دست می‌افتد


هراس از دست دادنت
گلدانی سفالی‌ست
که در جایش محکم است
تکانش می‌دهی که نیفتد...

شعر: حافظ موسوی

رونویسی از حیرانی‌ها - 8

اگر رنگ زرد تمام شود
با چه نان بپزيم؟

پابلو نرودا
ترجمه: احمد پوری

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 6

شاعرانی
پشت دروازه‌ی دنیا ایستاده‌اند
تا با قطاری که سیاستمداران را می‌برد
برگردند


شعر: حافظ موسوی

رونویسی از تنهایی‌ها - 17

آدم‌ها و بوی‌ناکیِ دنیاهاشان
یکسر
دوزخی‌ست در کتابی
که من آن را
لغت‌به‌لغت
از بَر کرده‌ام
تا رازِ بلندِ انزوا را
دریابم ــ
رازِ عمیقِ چاه را
از ابتذالِ عطش

شعر: احمد شاملو

رونویسی از تنهایی‌ها - 16

نمی‌خواهم افسانه‌سرایان
دل‌شان بسوزد
و روزی مرا
در افسانه‌ها به تو برسانند...

شعر: عمران صلاحی

رونویسی از شکل مضحک دنیا - 5

من خودم خدای چرخ و فلک‌های ساکن‌ام...


 شعر: علی مسعودی‌نیا

رونویسی عاشقانه‌ها - 18

ماشین تحریر

انگشتان من
می‌بارد
و
نام تو
می‌روید


شعر: عمران صلاحی

رونویسی از تنهایی‌ها - 15

... برو آنجا که تو را منتظرند
 
قاصدک
در دل من، همه کورند و کرند



تکه‌ی شعری از: مهدی اخوان ثالث

رونویسی از تنهایی‌ها - 14

تنهایی رسم لامروتی‌ست
تخت‌های یک‌نفره یعنی؛ تنهایی
تخت‌های دونفره یعنی؛ دو بار تنهایی




شعر: علی مسعودی‌نیا

رونویسی عاشقانه‌ها - 17

نه... خودم را نمی‌بخشم
که من گزارش پشت‌صحنه‌ی پلک‌های تو بودم...


شعر: علی مسعودی‌نیا