رونویسی عاشقانه‌ها - 43

• دست‌هاى تو
  تصميمم بود
  بايد می‌گرفتم و 
  دور می‌شدم...

• 
  

• از: شمس لنگرودى

• 
  

رونویسی از حیرانی‌ها - 38

حرفه‌ی عشق محال

جُستن میکده‌ای مفقود است

بخشی از شعر: م.ع. سپانلو

رونویسی عاشقانه‌ها - 42

چتر کهنه‌ی پدربزرگ منم

برف خوشنمای نقره‌بار تویی.

واگن سیاهِ مانده از نبرد منم

ایستگاه اول بهار تویی.

در تو آسمان - به خلوتی لطیف - خفته است...

من مسیر ناگزیر زنده‌رود...

بخشی از شعر: م.ع. سپانلو

رونویسی از حیرانی‌ها - 37

هر که می‌میرد

از حافظه‌ی ما چیزی می‌کاهد

برف می‌ریزد و از خاطره می‌افتد...

بخشی از شعر: م.ع. سپانلو

رونویسی از تنهایی‌ها - ۳۹

خانه‌ای دوخوابه
برای جمعیتی تک‌نفره...

تا دست بو می‌کشد
تنهایی می‌وزد

بخشی از شعر: محسن بوالحسنی

رونویسی تراژدی - ۴۴

آرزوهای کوچکی داشتم
و فکر نمی‌کردم یک روز
از واژه‌ی معاش بترسم
می‌خواستم نمیرم
و دختری داشته باشم
به نام سُرمه
که به طعم گل‌ها دست بزند
تا من
از صدای جفت‌گیری گربه‌ها نترسم...

می‌خواستم نمیرم.

شعر: محسن بوالحسنی