۲۹ خرداد، ۱۳۹۴

رونویسی عاشقانه‌ها - 42

چتر کهنه‌ی پدربزرگ منم
برف خوشنمای نقره‌بار تویی.
واگن سیاهِ مانده از نبرد منم
ایستگاه اول بهار تویی.
در تو آسمان - به خلوتی لطیف - خفته است...

من مسیر ناگزیر زنده‌رود...


بخشی از شعر: م.ع. سپانلو

هیچ نظری موجود نیست: