حرفه‌ی عشق محال
جُستن میکده‌ای مفقود است
بخشی از شعر: م.ع. سپانلو
۲۹ خرداد، ۱۳۹۴
رونویسی عاشقانه‌ها - 42
چتر کهنه‌ی پدربزرگ منم
برف خوشنمای نقره‌بار تویی.
واگن سیاهِ مانده از نبرد منم
ایستگاه اول بهار تویی.
در تو آسمان - به خلوتی لطیف - خفته است...
من مسیر ناگزیر زنده‌رود...
بخشی از شعر: م.ع. سپانلو
رونویسی از حیرانی‌ها - 37
هر که می‌میرد
از حافظه‌ی ما چیزی می‌کاهد
برف می‌ریزد و از خاطره می‌افتد...
بخشی از شعر: م.ع. سپانلو
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)