۲۴ مرداد، ۱۳۹۱

رونویسی از حیرانی‌ها - 17

جای دوری نرفته‌اند مُرده‌ها
مانده‌اند همین‌جا و
در سکوت
تماشا می‌کنند ما را

از خواب که می‌پریم
برای‌مان آب می‌آورند و
می‌گویند چیزی نیست
خواب دیده‌ای
هنوز زنده‌ای.




بخشی از شعر: سوفیا دِ ملّو آندرسون
ترجمه: محسن آزرم

هیچ نظری موجود نیست: