۰۲ آذر، ۱۳۹۱

رونویسی از حیرانی‌ها - 20

...از تو هم ممنونم. توی این جریانات تو از همه بیشتر کمک کردی، شاید خودت هم ندانی. خودم هم نمی‌دانم چرا این فکر را می‌کنم. اما واقعا این طور بود، نبودنت هم بودن بود.


بخشی از نوشته: غزل گلشیری

هیچ نظری موجود نیست: